فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال،در یادداشت بهادر امیری آمده است:

بين سالهاي 1291 تا 1293 مسابقات دوره ای انگليسي ها همچنان در كشور ادامه داشت و البته مسابقات دانش آموزان مدرسه البرز هم برقرار بود.
با شروع جنگ جهانی اول در سال 1293، مسابقات فوتبال در ايران هم متوقف شد و همه چيز تحت تاثير جنگ قرار گرفت.
تعليم فوتبال بين سالهاي 1294 تا 1296 فراگير شد و افسران پليس جنوب، اين ورزش را به سربازهاي ايراني ياد دادند تا فوتبال كم كم در همه جاي ايران شناخته شود.
طي اين سالها عملا فوتبالي در كار نبود و تنها دو بازيكن بزرگ داشتيم؛ كريم زندی و حسين صدقيانی.
در سال 1297 جنگ جهاني تمام شد و پس از پايان دوران قحطي كه باعث مرگ تعداد بيشماري از مردم شده بود، دوباره فوتبال به كشور برگشت.
در اين سال بود كه يك تيم فوتبال كاملا ايراني تشكيل شد و به مرور فوتبال بين ايراني ها رواج پيدا كرد و در سال 1298 جيمز مک موری به همراه نليگان پزشک سفارت و با همراهي علاقمندان ايراني، اقدام به تاسيس مجمع فوتبال ايران كردند كه اين اتفاق مهم در ورزش، مقدمه اي براي تشكيل باشگاه ها گرديد.
ايرانيها نيز براي تقدير و تشكر از تلاشهاي برادران سردار كه تحصيل كرده سوئيس بودند، نخستین تيم فوتبال باشگاهي در ايران را تاسيس كردند و اسم تيم نيز كلوپ ايران نامگذاري شد.

برادران امير اصلاني، برادران مفتاح، پان اسدالله، رضا والي كلانتري،هراند گالوستيان، گاليک هاراتونيان و كريم زندي به همراه برادران سردار( خان خانان و حسينعلي خان و احمدعلي خان كه دوقلو بودند)، بازيكنان اولين تيم باشگاهي ايران بودند.
اتفاق بسيار مهم در اسفند ماه اين سال اما حضور حسينعلی خان سردار در ديدار دوستانه سوئيس-فرانسه به عنوان يار جانشين در تركيب تيم ملي سوئيس بود،كه هرچند در آن روزها چندان به چشم نيامد اما امروزه و با گذشت يك قرن، افتخاري بزرگ براي فوتبال ايراني به حساب مياد.
فوتبال به مرور در شهرهای مختلف و حتي حاشيه شهرها نيز گسترش يافت.
در سال 1299 تورنمنت قهرماني باشگاههاي تهران، با قهرماني تيم انگليسي هاي مقيم ايران به پايان رسيد.
با شروع قرن جديد در سال 1300 ايراني ها تصميم گرفتند زمام امور فوتبال در كشور را در دست خود بگيرند و مجمع فوتبال ايران را به اسم انجمن ترقي و ترويج فوتبال تغيير نام دادند. اين انجمن توسط افراد زبده اي چون سيد محمد تدين، ابوالفضل صدري و ميرباقر عظيمي اداره مي شد.
حسينعلي خان سردار علي رغم داشتن قرارداد با تيم سروت به ايران بازگشت و مقرر شد تا هر از گاهي طبق قرارداد به اين كشور بازگردد و دو سال پاياني قراردادش را به همين منوال سپري كند.

تيم فوتبال اسپرت ارامنه تهران و طوفان در سال 1301 تشكيل شدند تا به تدريج فوتبال تهران صاحب تيم فوتبال شود. در همين سال كه يكي از افسران ارتش به نام غلامحسين افخمي، مسابقه اي بين تيم فوتبال كلوپ ايران و كاركنان انگليسی شركت نفت برگزار كرد كه در اين ديدار تيم ايران شکست خورد.
سال 1302 اما شروع شكوفايي فوتبال بين ايراني ها بود. در اين سال تيم كلوپ ايران در يك ديدار مهيج موفق شد انگليسي ها را شكست دهد و مقام قهرماني را به دست آورد. اين اولين بار بود كه يك تيم تمام ايراني قهرمان تهران گرديد.
تيمهاي كلوپ ايران- شعاع و اجتماعيون از جمله تيمهاي مطرح سال 1303 بودند كه در نهايت براي دومين سال پياپي اين تيم كلوپ ايران بود كه با بازيكنان مطرح خودش موفق به كسب عنوان قهرماني گرديد.
در سال 1304 تيم فوتبال كلوپ تهران تشكيل شد و تمامي بازيكنان تيم كلوپ ايران دسته جمعي به اين تيم تازه تاسيس پيوستند و مطابق انتظار، با توجه به حضور بازيكنان مطرح تيم قهرمان سال قبل، اين تيم كلوپ تهران بود كه عنوان قهرماني را به دست آورد تا انگليسي ها پاي خود را از فوتبال تهران بيرون بكشند.
در همين سال بود كه حسين صدقيانی به ايران بازگشت و به تيم كلوپ فردوسي مشهد پيوست.
او اولين فوتباليست حرفه ای آن زمان ايران بود كه با كفش ورزشي به بازي فوتبال مي پرداخت.
در اواخر همين سال سيد محمد تدين در مجلس شوراي ملي نارضايتي اش از امكانات فوتبال در ايران را اعلام كرد كه همين عامل شكل گيري اتفاقات مهمی براي فوتبال در كشور شد.