به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال، دپارتمان مسابقات بین‌المللی در مطلبی به زندگی حرفه ای گرهارد مولر پرداخت که به وی لقب بمب افکن ملت داده شده است.

 گرهارد مولر با نام مستعار گرد مولر، سوم نوامبر 1945 در نوردلینگن آلمان به دنیا آمد. او فوتبال خود را در باشگاه زادگاهش TSV 1861 نوردلینگن آغاز کرد اما خیلی زود پله‌های ترقی را طی کرد و در سال 1964 به بایرن مونیخ پیوست و در آنجا با ستاره های آینده فوتبال آلمان یعنی فرانتس بکن باوئر و سپ مایر همبازی شد. بایرن در آن سالها آوازه امروز را نداشت و هنوز درRegionalliga Süd (لیگ منطقه جنوبی) بازی می‌کرد که در آن زمان یک سطح پایین تر از بوندس لیگا بود. پس از یک فصل، بایرن مونیخ به بوندس لیگا صعود کرد و مجموعه‌ای طولانی از موفقیتها را با ستارگانش رقم زد و مولر توانست با این باشگاه عناوین قابل توجهی را در دهه‌های 1960 و 1970 کسب کند.

او چهار بار قهرمانی آلمان، چهار بار قهرمانی DFB-Pokal یا همان جام حذفی، سه بار متوالی قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، یک بار جام بین قاره ای و یک بار جام برندگان جام اروپا را با بایرن کسب کرد. وی که یک گلزن فرصت طلب بود هفت بار عنوان آقای گلی آلمان و دو بار بهترین گلزن جام باشگاه‌های اروپا را از آن خود کرد. مولر در بوندسلیگا  ۴۲۷ بازی برای بایرن مونیخ به میدان رفت و ۳۶۵ گل به ثمر رساند. او رکورد یک فصل بوندسلیگا را با به ثمر رساندن ۴۰ گل در فصل 1971/72 در اختیار داشت ، رکوردی که توسط روبرت لواندوفسکی با ۴۱ گل در فصل 2020/21 شکسته شد. مولر توانست در ۶۲ بازی بین المللی با آلمان غربی ۶۸ گل به ثمر برساند. او با ۸۵ گل در سال 1972 رکورد بیشترین گل زده در یک سال را به خود اختصاص داد رکوردی که ۴۰ سال پابرجا بود تا اینکه در سال 2012 توسط لیونل مسی شکسته شد. او در سال 1970 رقبای سرسختی مانند بابی مور از انگلیس و لوئیجی ریوا از ایتالیا را پشت سر گذاشت و صاحب توپ طلای جهان شد.

جام جهانی 1974 اوج درخشش مولر در آلمان غربی بود. هواداران آلمان به وی لقب"Bomber der Nation" (بمب افکن ملت) داده بودند. گرد مولر در این جام ۴ گل به ثمر رساند که مهمترین آنها گل پیروزی بخش در بازی فینال مقابل هلند بود‌. هیچ کسی باور نمی‌کرد این آخرین حضور گرد مولر در تیم ملی آلمان باشد زیرا پس از قهرمانی این تیم در جام جهانی در مراسم جشنی که توسط فدراسیون ترتیب داده شده بود همسران مسئولان در جشن حضور یافته بودند اما از حضور همسران بازیکنان ممانعت بعمل آمده بود. بر همین اساس مشاجره سختی بین گرد مولر و سران فدراسیون فوتبال آلمان رخ داد و در نهایت وی بازی در تیم ملی آلمان غربی را کنار گذاشت در نتیجه بازی‌های بین المللی مولر که در سال 1966 آغاز شده بود در ۷ جولای 1974 با قهرمانی در جام جهانی در ورزشگاه خانگی خود یعنی المپیک مونیخ به پایان رسید.

گرد مولر تا فصل 1978/79 در بوندسلیگا و در بایرن بازی کرد و سپس به ایالات متحده و باشگاه فورت لادردیل از لیگ فوتبال آمریکای شمالی (NASL) پیوست. او سه فصل با این تیم بازی کرد و ۴۰ گل به ثمر رساند و در سال 1981 از فوتبال خداحافظی کرد.

گرد مولر در سال 1982 و پس از خداحافظی از فوتبال دچار افسردگی شد و به الکل پناه برد. با این حال، همبازی‌های سابقش در بایرن مونیخ او را متقاعد کردند که تحت دوره توانبخشی و ترک اعتیاد قرار گیرد. پس از بهبودی، باشگاه وی را به عنوان مربی در تیم دوم بایرن مونیخ بکار گرفت. کمپانی آدیداس نیز به افتخار وی مجموعه ای از پوشاک ورزشی خود را با نام گرد مولر تولید  کرد.

در سال 1999، مولر در انتخاب بازیکن قرن اروپا که توسط فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) انجام شد در رتبه نهم قرار گرفت و در انتخاب بازیکن قرن جهان نیز به عنوان سیزدهمین بازیکن برتر رای آورد. همچنین در سال 2004 ، نام مولر در کنار پله و سایر بزرگان فوتبال در لیست ۱۰۰ بازیکن بزرگ زنده جهان قرار گرفت.

ژوئیه 2008 ورزشگاه Rieser Sportpark در شهر نوردلینگن، جایی که مولر کار خود را آغاز کرده بود به افتخار وی به استادیوم گرد مولر تغییر نام داد. ششم  اکتبر 2015 خبری بد جهان فوتبال را در بر گرفت و اعلام شد که بمب افکن، از بیماری آلزایمر رنج می برد.

دیوید وینر در بخشی از کتاب خود، "نارنجی درخشان، نابغه عصبی فوتبال هلند" درباره گرد مولر نوشته است: "مولر کوتاه قد با ظاهری شلخته و به اندازه لازم سریع نبود، اما در مسافت‌های کوتاه شتاب مرگباری داشت، یک استاد در بازی هوایی با غریزه شگفت انگیزی در گلزنی! پاهای کوتاه او مرکز ثقل عجیبی به وی داده بود، بنابراین می توانست به سرعت و با تعادل کامل در فضاها و شرایطی که باعث سقوط دیگر بازیکنان می‌شد بچرخد همچنین مهارت گلزنی در شرایط غیر ممکن را داشت. "

سرعت و چابکی، همیشه بزرگترین دارایی گرد مولر بود و این باعث شد وی بتواند به شتاب فوق العاده ای برسد و اولین بازیکنی باشد که به توپ می‌رسد. او همچنین می‌توانست از مدافعان قد بلندتر از خودش در حین پریدن برای ضربه به توپ بالاتر بپرد. هم تیمی اش فرانتس بکن بایر نیز در نقل قولی بر سرعت غیرعادی مولر تأکید کرده است: "سرعت او باورنکردنی بود. در تمرینات من مقابل او بازی کرده ام و هرگز در مقابلش فرصتی نداشتم."

سرانجام ۱۵ آگوست سال 2021 گرهارد مولر در سن ۷۵ سالگی درگذشت.