به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال، دپارتمان مسابقات بینالمللی به تحلیل تیم ویتنام به شرح زیر پرداخته است:
ریشههای ورود فوتبال به ویتنام را میتوان در سال 1896 و دوران استعمار Cochinchina فرانسه جستجو کرد. در ابتدا این ورزش فقط در بین کارمندان دولت، بازرگانان و سربازان فرانسوی انجام میشد سپس فرانسویها،ویتنامی های محلی را به بازی فوتبال تشویق کردند در نتیجه این ورزش به مناطق شمالی و مرکزی کشور گسترش یافت.
در ۲۰ ژوئیه 1908 ، روزنامه Southern Luc Tan Van برای اولین بار از مسابقه دو تیم محلی ویتنامی خبر داد. همچنین اولین کتاب راهنمای فوتبال نیز در سال 1925 توسط پزشک محلی ویتنامی به نام Pham Van Tiec برای جلب علاقه جوانان ویتنامی منتشر شد. سال 1928، ویتنامیها دفتر ورزشی Annamite را تأسیس کردند و در همان سال یک تیم فوتبال از ویتنام برای حضور در مسابقاتفوتبال، به سنگاپور عزیمت کرد. سپس باشگاههای محلی فوتبال، در ویتنام شمالی و جنوبی تأسیس شدند. هرچند بعد از جنگ جهانی دوم بود که باشگاههای فوتبال در این منطقه سازماندهی بیشتری یافت. در همین حین ویتنام اولین مسابقه بین المللی خود را مقابل کرهجنوبی در سایگون برگزار کرد که با شکست ۴ بر ۲ آنها همراه بود.
پس از تقسیم این کشور به ۲ بخش ویتنام جنوبی و ویتنام شمالی، دو تیم ملی فوتبال تشکیل شد. ویتنام جنوبی در اولین جام ملتهای آسیا در سال 1956 و دومین در سال 1960 شرکت کرد و هر دو بار در مکان چهارم قرار گرفت. آنها اولین بازیهای جنوب شرقی آسیا رانیز در سال 1959 در تایلند برنده شدند. آنها در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1974 نیز شرکت کردند اما از صعود باز ماندند. در همین حال تیم شمال از فعالیت کمتری برخوردار بود و حتی به عضویت AFC و FIFA در نیامده بود و اغلب بین سالهای 1956 تا 1966 در برابر دیگر ایالتهای کمونیست بازی می کرد. آنها اولین بازی ملی خود را برابر چین انجام دادند و با نتیجه ۵ بر ۳ شکست خوردند.
پیشرفت فوتبال در این دوران برای هر دو ویتنام با رکود همراه بود زیرا جنگ ویتنام همزمان اتفاق افتاد. جنگی که بین دو منطقه رخ داد توسعه فوتبال در این کشورها را به تاخیر انداخت.
به دلیل جنگ، ویتنامی که تا آن زمان به عنوان یک پدیده فوتبال در آسیا شناخته میشد، شروع به از دست دادن شهرت خود کرد زیرا جنگ کشور و زیربناهای آن را خراب کرد و درگیریها توانایی فوتبال ویتنام را بسیار کاهش داد و آنها را به طور جدی تضعیف کرد. با این حال ، جنگ کامبوج – ویتنام و جنگ چین - ویتنام و تحریم های جهانی علیه این کشور، تیم فوتبال ویتنام را تهی کرده و آنها را به یکی از ضعیف ترین تیمها در کل آسیا و جهان تبدیل کرد. به همین دلیل و علی رغم سابقه دیرینه فوتبال در ویتنام، این کشور برای بقیه جهانجدید و ناشناخته تلقی میشد. سرانجام ویتنام در سال 1991 فقط به فوتبال جهانی پیوست. آنها در هر دو مقدماتی جام جهانی 1994 و1998 تنها با یک پیروزی ناکام ماندند. اما در سال 1996، با دعوت از باشگاه ایتالیایی یوونتوس که قهرمان یوفا 1995–96 بود، در یک بازی دوستانه در هانوی با نتیجه ۲ بر ۱ باخت، اما این بازی باعث شروع پیشرفت فوتبال در این کشور شد.
مقدماتی جام جهانی 2002 شاهد درخشش ویتنام بود. این تیم در سه مسابقه به پیروزی رسید و در یک بازی نیز به تساوی دست یافت. با این حال ، با شکست این تیم مقابل عربستان سعودی ، ویتنام راهی جام جهانی نشد. اما انتخاب ویتنام به عنوان یکی از میزبانان جام ملتهای آسیا در سال 2007 باعث بالا رفتن تب فوتبال در این کشور شد. پیروزی ۱ بر صفر ویتنام بر کره جنوبی تیم چهارم جام جهانی 2002 به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای آنها در ذهن طرفداران باقی مانده است. اما آنها در مقدماتی جام جهانی 2006 بسیار ناامید کننده بودند و در جدول ردهبندی مقدماتی تنها از مالدیو بالاتر ایستادند.
ویتنام میزبان جام ملتهای آسیا 2007 همراه با اندونزی، مالزی و تایلند بود. در مرحله گروهی ویتنام با شکست دادن ۲ بر صفر امارات و تساوی ۱ بر ۱ با قطر ، جام را شگفت زده کرد. ویتنامیها قبل از شکست ۴ بر ۱ به ژاپن مدافع عنوان قهرمانی صعود خود را به مرحله یک چهارم نهایی قطعی کرده بودند. آنها تنها تیم جنوب شرقی آسیا و حتی میزبان بودند که به مرحله یک چهارم نهایی صعود کردند ، اما در مصاف با عراق قهرمان آن دوره با نتیجه ۲ بر صفر باختند و وداع با شکوهی با جام انجام دادند. آنها در سال 2008 اولین عنوان قهرمانی AFF را بدست آوردند تا این اولین افتخار بین المللی آنها از زمان پیوستن دوباره به فوتبال جهانی باشد.
سالهای بین 2009 و 2014 دوره افول فوتبال ویتنام بود. این تیم در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2010 و 2014 و همچنین مقدماتی جام ملت های آسیا 2015 شرکت کرد اما موفق نبود و حذف زودهنگام از این مسابقات را پذیرفت.
تیم ملی ویتنام تحت تصدی توشیا میورا از سال 2014 تا 2016 قرار گرفت. حضور این مربی باعث تغییرات قابل توجهی در سبک فوتبال این کشور شد. این مربی ژاپنی پس از ناکامی در انتخابی جام ملت های آسیا 2015 آسیا برای بازسازی تیم ملی ویتنام مناسب شناخته شد. وی تأثیر قابل توجهی در بهبود عملکرد تیمهای ملی این کشور داشت تا جایی که تیم المپیک ویتنام موفق شد با پیروزی غیرقابل تصور ۴ بر ۱ برابر تیم المپیک ایران در بازیهای آسیایی 2014، یکی از مشهورترین موفقیتها در دوران میورا را رقم بزند. بسیاریاز بازیکنان جوان آن تیم که توسط میورا پرورش یافته بودند به تیم بزرگسالان آورده شدند تا جایی که این تیم در مسابقات قهرمانی AFF 2014 عملکرد خوبی را تجربه کرد. در مقدماتی جام جهانی 2018 ویتنام با تایلند، اندونزی، چین تایپه و عراق هم گروه شد اما نتایج ضعیف و حذف این تیم انتقادات شدیدی را در پی داشت که در نهایت منجر به اخراج توشیا میورا توسط فدراسیون فوتبال ویتنام شد.
درخشش ویتنام از سال 2017 آغاز شد. هر چند آنها در مقدماتی جام ملت های آسیا 2019 در مقابل افغانستان و در خانه با تساوی بدون گل متوقف شدند اما با کسب نتایج قابل قبول توانستند به جام ملت های آسیا 2019 راه پیدا کنند. آنها توانسته بودند با حضور خیره کننده در قهرمانی جوانان آسیا در سال 2016 نیز به جام جهانی زیر ۱۷ سال راه پیدا کنند و تیم المپیکشان نیز نتایج بسیار غیر قابل باوری رقم زده بود. آنها با بازیکنان تیم المپیکشان در مسابقات قهرمانی AFF 2018 شرکت کردند و توانستند عنوان نایب قهرمانی را کسب کنند.
جام ملت های آسیا 2019 ویتنام را دارای اعتبار بین المللی کرد. زیرا این تیم با بازیکنان زیر ۲۳ سال، لقب جوان ترین تیم این مسابقات را به خود اختصاص داد. آنها با شکست یمن در آخرین دیدار گروهی به مرحله یک هشتم نهایی صعود کردند و با غلبه بر اردن و راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی همه را شگفت زده کردند. این پیروزی باعث شد میلیون ها ویتنامی برای جشن به خیابان ها سرازیر شوند. آنها در مرحله یک چهارم نهایی با ژاپن دیدار کردند و در نهایت بازی را یک بر صفر آنهم از روی نقطه پنالتی و از طریق کمک داور ویدیویی(VAR) واگذار کردند.
در مقدماتی جام جهانی 2022 ویتنام با سه رقیب دیگر از جنوب شرقی آسیا یعنی تایلند، اندونزی و مالزی، در کنار امارات متحده عربی در گروه G مسابقات جام جهانی و انتخابی جام ملتهای آسیا قرار گرفت.
به دلیل بیماری COVID-19 ، ویتنام مجبور شد بازیهای باقی مانده خود از مرحله دوم مقدماتی را خارج از خانه و در امارات متحدهعربی انجام دهد. در این مسابقات ویتنام به دلیل از دست دادن بازیکنان اصلی بسیار اذیت شد زیرا هافبک طراحشان هانگ دانگ با مصدومیت شدیدی مواجه شد طوری که میبایست ۶ ماه از میادین دور باشد. همچنین بهترین دروازهبانشان یعنی ون لام به دلیل ابتلا بهCOVID-19 در ژاپن نتوانست تیم ملی کشورش را در سفر به دبی همراهی کند هاگوین هاگ هافبک اصلی این تیم نیز ، پس از اینکه در دقیقه ۲۰ بازی با اندونزی با تکل خشن بازیکن این تیم مصدوم شد مابقی مرحله مقدماتی دوم را از دست داد. با اینجال ویتنام با نتیجه۴ بر صفر اندونزی را شکست داد و سپس مقابل مالزی به پیروزی ۲ بر ۱ رسید و در آخرین مسابقه با نتیجه ۳ بر ۲ از امارات شکست خورد اما به لطف شکست اردن از استرالیا، ویتنام برای اولین بار توانست به دور نهایی مرحله مقدماتی جام جهانی صعود کند و همچنین مسافر جام ملتهای 2023 چین شود.