فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

به گزارش سایت رسمی فدراسیون، 
احسان محمدی- آنچه می‎‌خوانید حاشیه‌نگاری این سفر است:

1- تیم ملی ایران تنها تیمی است که با پرواز اختصاصی به محل برگزاری مسابقات رسید. بازیکنان به جای مسیر طولانی «تهران- استانبول- تاشکند- بخارا» که فیفا در نظر گرفته بود و طبعاً به خاطر ترانزیت، طولانی شدن پرواز و ... تیم را خسته می‌کرد با حمایت  و همراهی هواپیمایی «وارش» از CIP فروگاه «شهید هاشمی‌نژاد» مشهد سوار پرواز اختصاصی خود شدند و یک ساعت بعد در هوای خنک پایشان را در شهر تاریخی بخارا روی زمین گذاشتند. مسیری که می توانست یکی ازپرتوقف‌ترین و کلافه‌کننده‌ترین سفرهای تیم ملی فوتسال را رقم بزند،دلچسب انجام شد.

گوش دادن به موسیقی، دیدن بازی حریفان با لپ‌تاپ، صرف غذا، دیدن فیلم و شوخی‌های تمام نشدنی بازیکنان با هم در یک فضای اختصاصی طبعاً خوشایند بود.

این نخستین‌باری است که این اقدام برای ملی‌پوشان فوتسال صورت می‌گیرد. امید که روند «پرواز اختصاصی» در تورنمنت‌های مهم به یک قاعده برای تیم ملی در بیاید. فارغ از هر نگاهی این خشت کمیته فوتسال، خشت درستی برای آینده است، چرا که ستاره‌های فوتسال شایسته احترامی از این دست هستند.


2- استقبال گرم ازبک‌ها در فرودگاه حال همه را خوب کرد، به فارسی و با لهجه‌ای شیرین که انگار از اعماق تاریخ می‌آید «خوش آمدید» گفتند و با سازی که شبیه نقاره بود نواختند و پای کوبی کردند. با نان‌ سنتی که اینجا به آن «اوبی‌نون» می‌گویند، آجیل و البته «آلو بخارا» که برند اینجاست به استقبال بازیکنان آمدند و کام همه را شیرین کردند.

تیم برگزارکننده مسابقات به همه سرپوش ملی این کشور که نوعی کلاه مربع شکل با نشان رسمی مسابقات است هدیه داد. این احتمالاً تنها کلاهی است که همه با خوشحالی می‌پذیرند کسی سر آنها بگذارد!

3- تیم ملی با اتوبوس اختصاصی به هتل «ساهید زرافشون» رسید. یک هتل چهارستاره که البته با کیفیت‌تر از چهارستاره به نظر می‌رسد، بازیکنان فروتن فوتسال مثل همیشه به «آقای دهقان» مرد زحمتکش تدارکات تیم در جابجایی چمدان‌های بزرگ کمک کردند.

استقرار در اتاق‌ها، مصاحبه با نماینده فیفا، عکس گرفتن مردم با بازیکنان و تلاش آنها برای ارتباط گرفتن و آرزوی موفقیت ایران عجیب به دل می‌نشست. امان از ریشه‌های مشترک که هیچ مرزی قادر به قطع کردن آن نیست.

4- استراحتی کوتاه، دوش گرفتن و چیدن وسایل و بعد نوبت شام. سالن غذاخوری را با پرچم‌های کوچک ایران تزئین کرده بودند، پخش موسیقی سنتی و پاپ ایرانی و البته غذاهایی که کاملاً با ذائقه بازیکنان جور در می‌آید روز بلندی که از ساعت 5 صبح از هتل المپیک آغاز شده بود را به شبی آرام در بخارا پیوند زد.

5- بعد از شام، «وحید شمسایی» سرمربی تیم، ضمن خسته نباشید به بازیکنان و ابراز رضایت از پرواز و تقدیر از اقدامات مثبت فدراسیون و کمیته فوتسال علیرغم وجود چالش‌ها، نکاتی را در مورد استراحت، تغذیه و ... یادآوری کرد. او نه فقط به بازیکنان بلکه به کادر اجرایی تیم هم این نکات را منتقل کرد و گفت: ما یک «تیم» هستیم، مثل یک تیم رفتار می‌کنیم، نماینده فوتسال و مردم ایرانیم و باید برای سرافرازی این پرچم از هیچ فداکاری دریغ نکنیم.

6- استراحت بازیکنان، جلسه شبانه فنی کادر فنی، انجام کارهای رسانه‌ای در شهری که شب‌ها هوایش به 13 درجه بالای سفر می‌رسد باعث شد که روز پرماجرای سفر به مشهد، زیارت، بدرقه، رسمی  توسط تولیت آستان قدس رضوی، دیدار با دختران معلول ذهنی و نیازمند توانبخشی، غذای حضرتی، پرواز اختصاصی و ... به خاطره تبدیل شود.

7- «ساعت 8:30 صبحانه. لباس کادر در هتل در روز چهارشنبه ۲۱ شهریور تی‌شرت آبی نفتی. لازم به ذکر است یک روز در میان رنگ تی شرت‌ها تغییر کرده و روز بعد رنگ سرمه‌ای خواهد شد»

این پیامی است که «ابوالفضل کریمیان» در گروه منتشر کرده بود. هیچ تخطی در کار نیست، اینجا روی لباس ما لوگوی ایران نقش بسته، نظم و احترام ستون‌های تیم ملی فوتسال است. سر ساعت بازیکنان و کادر در سالن صبحانه جمع شدند. ازبک‌ها برای میزبانی سنگ‌تمام می‌گذارند.

8- استراحت کوتاه، آماده شدن برای دیدار با تایلند. چند جلسه و نشست داخلی. بررسی برنامه‌های روز بعد و تبادل بحث بین کادر فنی و عوامل اجرایی. از بخارا به امارات، از امارات تا تهران ... اینجا کارهای اداری باید دقیق انجام شود.

این تیم ملی فوتسال ایران است، تیمی که خیلی از بازیکنانش هنوز انگشترهای متبرکی که دیروز در حرم مطهر هدیه گرفتند را توی دست دارند. این تیم با عزت آمده و امید که با افتخار و سلامت به ایران برمی‌گردد.